- zeszmacić
- zeszmac|ić
\zeszmacićony сов. разг. сделать подлым (низким), оподлить* * *zeszmacony сов. разг.сде́лать по́длым (ни́зким), опо́длить
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zeszmacić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zeszmacićcę, zeszmacićci, zeszmacićać, zeszmacićcony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przyczynić się do czyjegoś moralnego upadku lub spowodować to, że ktoś postrzegany jest jako bezwartościowy, podły : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zeszmacić — dk VIa, zeszmacićcę, zeszmacićcisz, zeszmać, zeszmacićcił, zeszmacićcony 1. pot. «zrobić z czegoś szmatę; wyświechtać, zszargać, zniszczyć» Zeszmacić ubranie, książkę. Zeszmacony obrus, materiał. 2. posp. «spowodować, że ktoś stanie się szmatą,… … Słownik języka polskiego
zeszmacić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} upaść moralnie, uczynić coś, co powszechnie uważa się za podłe, niecne; często w odniesieniu do kobiety, która zaczęła źle się prowadzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zeszmacić się dla pieniędzy, władzy, sławy … Langenscheidt Polski wyjaśnień